Valentine Event
เยี่ยซิว&หวงเส้าเทียน
โนเนต้า โนไทม์ไลน์ โนสาระ
*โด๊ปกาวแล้วเมาเขียน*
"PKPKPKPKPKPK!"
ข้อความจาก QQ เด้งขึ้นมาระหว่างที่เยี่ยซิวกำลังออนไลน์กลางดึก เขาเหลือบตามองเพียงครู่ พอเห็นว่าเป็นใครก็พรมนิ้วตอบกลับไปสั้นๆ อย่างรวดเร็ว
"ไม่ว่าง"
"ทำไรอยู่ ทำไรอยู่ ทำไรอยู่ เมื่อไหร่จะว่าง เมื่อไหร่จะว่าง เมื่อไหร่จะว่าง" อีกฝ่ายตอบกลับมาเร็วเช่นกัน
"เก็บอีเวนท์อยู่"
หวงเส้าเทียนขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่งจึงนึกได้ว่าเดือนนี้เป็นเดือนกุมภาพันธ์ มีเทศกาลวาเลนไทน์ และกลอรี่ก็มีอีเวนท์เก็บช็อกโกแลตจากมอนสเตอร์ไปแลกกล่องของขวัญวาเลนไทน์ ซึ่งเป็นกล่องสุ่มไอเทมต่างๆ ตั้งแต่ยาฟื้นพลัง ยาเสริมพลัง ขยะ ไปจนถึงวัตถุดิบหายากและอุปกรณ์สวมใส่
"เชี่ยๆๆ! นายเห็นอีเวนท์เก็บช็อกโกแลตดีกว่าฉันเรอะ!"
"ไว้หมดอีเวนท์ก่อน" เยี่ยซิวตอบกลับสั้นๆ เหมือนเดิม
“อีเวนท์บ้าบอไว้ค่อยมาทำต่อไม่ได้หรือไง ตอนนี้ฉันว่าง เร็วๆ มาสู้กันหน่อย มาสู้กัน มาสู้กัน!”
เมื่อเห็นเยี่ยซิวไม่ตอบ หวงเส้าเทียนก็เคาะคีย์บอร์ดรัวส่งข้อความไปอีกชุดใหญ่ เยี่ยซิวเหลือบมองเห็นมีแต่ถ้อยคำขยะก็ไม่สนใจ
"ไว้หมดอีเวนท์ก่อน"
"เชี่ย!!"
"ไว้หมดอีเวนท์ก่อน"
หวงเส้าเทียนรู้ว่าตัวเองเจอข้อความอัตโนมัติเข้าให้อีกแล้ว แต่ก็ยังรัวส่งข้อความต่อไปอีกสองสามครั้งอย่างหงุดหงิด จากนั้นจึงเปิดหน้าต่างรายชื่อเพื่อนหาซูมู่เฉิง เมื่อเห็นว่าเธอออนไลน์อยู่
ก็รัวข้อความไป
"เรียกเยี่ยชิวมาสู้กับฉันหน่อยๆๆๆ"
"เรียกเองสิ"
"ปิด QQ หนีไปแล้ว!"
"อ้อ" ซูมู่เฉิงตอบกลับมาคำเดียว
"....." หวงเส้าเทียนส่งจุดไป แต่ไร้ข้อความตอบ
"........."
".............."
"..................."
"มีอะไรอีก!" ในที่สุดซูมู่เฉิงก็ทนไม่ไหว
"เรียกเยี่ยชิวมาสู้กับฉันหน่อย เรียกเยี่ยชิวมาสู้กับฉันหน่อย!"
"ไม่ว่าง!"
"อย่าบอกนะว่าเก็บช็อกโกแลต"
"ก็รู้นี่ ไว้หมดอีเวนท์ก่อน"
"เชี่ยๆๆ พี่น้องตัวแสบ! ไปเรียกเยี่ยชิวมาสู้กับฉันก่อน! แป๊บเดียวน่า สองสามตาเอง! เร็วสิ เร็วสิ เร็วสิ เร็วสิ เร็วสิ"
"ไว้หมดอีเวนท์ก่อน"
"เชี่ย!"
"ไว้หมดอีเวนท์ก่อน"
"เชี่ยๆๆ!!! พวกเธอต้องบ้าไปแล้ว บ้าไปแล้วแน่ๆ เห็นอีเวนท์เก็บช็อกโกแลตปัญญาอ่อนสำคัญกว่าฉันเรอะ ฉันอุตส่าห์ว่างมาเล่นด้วยนะ!"
"ไว้หมดอีเวนท์ก่อน"
หวงเส้าเทียนรัวคำด่าทิ้งไว้ใน QQ ของซูมู่เฉิง จากนั้นจึงออกจากโปรแกรมแล้วล็อคอินเข้าตัวละครหลิวมู่ สาเหตุที่เขายังเก็บการ์ดตัวละครใบนี้ไว้ก็เพื่อจะได้ติดต่อเยี่ยชิวได้ง่ายนี่แหละ
เมื่อเห็นจวินม่อเซี่ยวออนไลน์ หวงเส้าเทียนก็ทักไปทันที
“เท่าไหร่”
“อะไรเท่าไหร่” เยี่ยซิวถามกลับ
“นายต้องการช็อกโกแลตเท่าไหร่!”
“ก็เยอะอยู่”
“ที่ว่าก็เยอะน่ะมันเท่าไหร่เล่า! รีบบอกมา! นายจะได้เลิกงมโข่งอยู่กับอีเวนท์ปัญญาอ่อนนี่สักทีแล้วไปสู้กับฉัน! บอกมา บอกมา บอกมา!”
“แปดร้อยชิ้น”
หวงเส้าเทียนแทบสำลักน้ำลายตัวเอง มือพรมแป้นพิมพ์ด่าไปโดยอัตโนมัติ
“เอาไปทำบ้าอะไรตั้งแปดร้อย! อีเวนท์นี้ฉันเห็นใช้ช็อกโกแลตแลกมากสุดแค่สองร้อยชิ้น! นายโกหกใช้ไหม โกหกใช่ไหม โกหกใช่ไหม!”
ไอเทมกล่องสุ่มของขวัญวาเลนไทน์มีสามระดับคือระดับต่ำ กลาง และสูง โดยระดับของกล่องสุ่มที่แลกได้จะขึ้นอยู่กับช็อกโกแลตที่รวบรวมมาแลก กล่องสุ่มระดับต่ำใช้ช็อกโกแลตห้าสิบชิ้น กล่องสุ่มระดับกลางใช้ช็อกโกแลตหนึ่งร้อยชิ้น และกล่องสุ่มระดับสูง ใช้ช็อกโกแลตสองร้อยชิ้น เยี่ยซิวเก็บช็อกโกแลตถึงแปดร้อยชิ้นแปลว่าเขาต้องแลกกลุ่มสุ่มระดับสูงได้อย่างน้อยสี่กล่อง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาต้องกำลังหมายตาวัตถุดิบหายากที่มีโอกาสสุ่มได้ในกล่องสุ่มระดับสูงอยู่แน่ๆ
“ฉันพูดจริง ไว้สู้กันวันหลังนะ!”
จากนั้นหวงเส้าเทียนก็ถูกเมินโดยสมบูรณ์ ด้วยความหงุดหงิด หวงเส้าเทียนจึงบังคับหลิวมู่ให้พุ่งเข้าใส่มอนสเตอร์ จัดสกิลชุดใหญ่ให้ พริบตาเดียวมอนสเตอร์ตัวนั้นก็ลงไปนอนเป็นศพอยู่ที่พื้นพร้อมดรอปช็อกโกแลตสีชมพูมาให้สองชิ้น
หวงเส้าเทียนเก็บช็อกโกแลตขึ้นมาอย่างไม่สบอารมณ์ แล้ววิ่งเข้าใส่มอนเตอร์ตัวถัดไปต่อ รัวสกิลหนึ่งชุด ได้ช็อกโกแลตมาอีกสองชิ้น
หลิวมู่ยังคงเดินเข้าหามอนสเตอร์ตัวถัดไป คราวนี้หวงเส้าเทียนลากมอนสเตอร์มาสี่ตัว ฟาดรัวๆ ไม่กี่ทีก็ได้ช็อกโกแลตมาอีกเกือบสิบชิ้น...
เวลาผ่านไป เยี่ยซิวส่งซูมู่เฉิงเข้านอนแล้วเหลือบเห็นตัวละครหลิวมู่ในรายชื่อเพื่อนยังออนไลน์อยู่ก็แปลกใจ กลอรี่ไม่ใช่เกมที่จะออนตัวละครทิ้งไว้พร่ำเพรื่อได้ จึงลองทักไปถาม
“นายทำอะไรอยู่”
“ฉันรอนายอยู่ เก็บช็อกโกแลตเสร็จหรือยัง ได้เท่าไหร่แล้ว เท่าไหร่ๆๆ” หวงเส้าเทียนตอบกลับแทบจะทันที
“อีกครึ่งนึง”
“เชี่ย!”
“ทำไมยังไม่นอน” เยี่ยซิวถาม ปกตินักกีฬาอาชีพมีตารางซ้อมที่แน่นอน และนักกีฬาอาชีพควรดูแลสุขภาพ ไม่ควรนอนดึก
“ฉันรอนายอยู่ เข้าใจไหม ฉันรอนายอยู่ ฉันรอนายอยู่!”
“บอกแล้วว่าไว้วันหลัง! ไปนอนได้แล้ว”
“รู้น่า! อีกแป๊บนึง! ตอนนี้นายอยู่ตรงไหน”
“2246,3065” เยี่ยซิวแจ้งพิกัด
“เดี๋ยวไปหา รอแป๊บ!”
“เหอะๆ บอกแล้วไงว่าไม่ว่าง นายกินนมแล้วไปนอนซะ”
“นายสิกินนมแล้วไปนอน! เดี๋ยวฉันไปหา อย่าหนีไปไหน!”
เยี่ยซิวตีมอนสเตอร์รอ ซูมู่เฉิงไปนอนแล้ว วันนี้เขาไม่ได้ชวนคนอื่นๆ มาเล่นด้วยเนื่องจากเขาต้องการเก็บช็อกโกแลต ตอนนี้จึงตีมอนสเตอร์อยู่คนเดียว ไม่นาน ตัวละครจอมยุทธ์ดาบก็วิ่งเข้ามาในจอแล้วหยุดยืนข้างหน้าจวินม่อเซี่ยว ตะโกนว่า "มาแล้ว มาแล้ว มาแล้ว มาแล้ว!" ก่อนจะกดส่งคำขอแลกเปลี่ยนมา
"นี่อะไร" เยี่ยซิวถามพร้อมกดรับคำขอแลกเปลี่ยน
สิ่งที่หวงเส้าเทียนเทรดมาให้เป็นกล่องสุ่มของขวัญวาเลนไทน์ระดับสูงสองกล่อง เยี่ยซิวกดรับมาอย่างไม่ลังเล
"พอหรือยัง! มาสู้กับฉันได้แล้ว! เร็ว เร็ว เร็ว เร็ว ไปรอที่สนามประลองเร็ว!"
"ฉันยังไม่ได้บอกสักคำว่าเก็บครบแล้วจะสู้ด้วย ไว้หลังอีเวนท์น่า ไปนอนได้แล้ว ถ้าเหวินโจวรู้ว่านายตาดำเป็นหมีแพนด้าไปซ้อมแล้วโดนด่าฉันไม่รู้ด้วยนะ"
หวงเส้าเทียนเหลือบมองนาฬิกาแล้วสะดุ้งโหยง เหมือนเขาจะตีมอนสเตอร์เพลินจนลืมเวลา
"เชี่ยๆๆ! นายมันหน้าไม่อาย! เพราะนายไม่ยอมสู้กับฉันไม่ใช่หรือไงฉันเลยต้องมาเสียเวลาขนาดนี้ แล้วนายยังจะมีหน้าเอากัปตันมาขู่ฉันอีก! หน้าไม่อาย! อีเวนท์หมดเมื่อไหร่นายห้ามเบี้ยวเด็ดขาด! ถ้านายเบี้ยวอีกฉันจะไปหานายถึงร้านเลย จำไว้!" จากนั้นหวงเส้าเทียนก็รีบร้อนออฟไลน์ไป
เยี่ยซิวยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะเปิดช่องสัมภาระของจวินม่อเซี่ยว กดสุ่มกล่องของขวัญวาเลนไทน์ทั้งสองกล่อง ไอเทมที่ได้รับคือวัตถุดิบหายากที่เยี่ยซิวกำลังต้องการพอดี และยังมีวัตถุดิบชั้นสูงที่แม้เขาไม่ได้ใช้ก็ยังสามารถขายได้ราคาด้วย ไม่รู้ว่าเขาโชคดีมากหรือหวงเส้าเทียนนำโชคมาให้ แต่เขารู้สึกว่าอีเวนท์วาเลนไทน์ครั้งนี้ช่างคุ้มค่าเหลือเกิน
เยี่ยซิวจุดบุหรี่ ขณะเดียวกันก็จุดยิ้มที่มุมปากด้วย
-----------------------------------------
จงหาความเชื่อมโยงฟิคนี้กับวาเลนไทน์............ก็อีเวนท์วาเลนไทน์ไงล่ะ!!! //วาเลนไทน์ต้องเป็นเรื่องของความรักไม่ใช่หรอ-- หนุ่มติดเกมใครเขาจะเอาเป็นแฟนกัน ถ้าไม่เป็นแฟนกันซะเอง-- บู่ววววว
เส้าเทียนเขียนเหนื่อยมาก ฉันคิดถ้อยคำขยะไม่ออก
ว่าจะไม่แต่งแล้วนะวาเลนไทน์เนี่ย ฮืออออ @Kaeose บอกขอฟิคใสใส ละมุนๆ หน่อย อ่ะ นี่แหละใสใส ส่วนละมุนตัดไปเถอะ-- //ละมุนคืออัลไลลลล ผลไม้หรือเปล่าาาา
