Fic - Daomubiji บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน
#dmbjdaily
237 days left : กระดิ่ง
Ringing from the deep
?? x อู๋เสีย
ก็ใสอยู่นะ
กริ๊ง...
ผมลืมตาตื่น สัมผัสรับรู้ว่ากำลังนอนอยู่บนเตียงนุ่มๆ อากาศหนาวเย็นยามกลางคืนพัดผ่านเข้ามาทางหน้าต่างบาดผิวทั่วร่าง ทำให้รู้ว่าผมกำลังเปลือยอยู่
ผมคว้าผ้าห่มมาคลุมตัว ก่อนจะมองไปรอบห้อง นี่ไม่ใช่ห้องของผม แต่ผมกลับรู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาด คลับคล้ายเหมือนจะรู้จักที่นี่ แต่ทุกอย่างดูเลือนรางไปหมดในความทรงจำ หัวของผมเริ่มปวดหนึบ
"ตื่นแล้วหรอ"
เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นจากข้างตัว ดึงความสนใจให้ผมหันไปมอง บนเตียงไม่ได้มีแค่ผมคนเดียว ยังมีผู้ชายอีกคนหนึ่งนั่งพิงหัวเตียงอยู่ข้างๆ ผมด้วย
ร่างกายท่อนบนเหนือเอวที่โผล่พ้นจากผ้าห่มขึ้นมาของเขาไร้อาภรณ์ใดๆ ปกคลุม เขาเปลือยเหมือนกับผม ผมพยายามไล่สายตาไปยังใบหน้าของเขา แต่ในความมืดสลัวทำให้ผมมองอะไรไม่ชัดเอาซะเลย
ผมไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร และจำไม่ได้ว่าเคยได้ยินเสียงเขาจากที่ไหน..
จำอะไรไม่ได้สักนิด...
ผมพยายามชันตัวขึ้นจากเตียง แต่พลันรู้สึกปวดร้าวเมื่อยขบไปทั่วอณูร่างกาย ออกแรงอยู่สักพัก สุดท้ายก็ไม่ไหว ต้องล้มตัวลงนอนตามเดิม
ผมหอบหายใจ ยังคงเพ่งมองชายในเงามืด สับสนว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับผม แล้วเขาเป็นใคร ที่นี่ที่ไหน
"..."
ผมอ้าปากจะถาม แต่กลับไม่มีเสียงใดๆ เล็ดลอดออกมาจากลำคอที่แห้งผาก ชายในเงามืดนั่งนิ่งไม่ขยับ แต่ผมรู้ว่าเขากำลังมองผมอยู่
ผมจ้องเขาผ่านความมืดอยู่สักพัก พอหายหอบก็พยายามออกแรงลุกอีกครั้ง ตอนนี้เองที่เขาพูดขึ้น
"ดูท่านายจะมีแรงเหลืออยู่นะ ถ้าอย่างนั้นมาต่อกันเถอะ"
เขาค่อยๆ ขยับตัว ใบหน้าของเขาโผล่พ้นออกจากเงามืดพร้อมเสียงประหลาดที่ดังขึ้น
กริ๊ง...
ทันทีที่ได้ยินเสียงนั้นผมก็รู้สึกปวดหัว ภาพเบื้องหน้าพร่ามัว เรี่ยวแรงเหือดหายไปโดยสิ้นเชิง แม้เขาคนนั้นจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ขึ้นทุกที ทุกที ผมก็ยังมองเห็นไม่ชัด...
สิ่งเดียวที่ผมเห็นชัดก็คือต่างรูปหูกระดิ่งหกเหลี่ยมที่ดูคุ้นตาบนใบหูข้างหนึ่งของชายคนนั้น
ก่อนที่สติของผมจะเลือนหายไป
---------------------------------------------
เหล่าด้วง เดาออกไหมว่าเขาเป็นใคร?
_(:3_/L)_
